Van de Square One kregen we de tip om naar Cabrera te gaan. Het is een eilandje ten zuidoosten van Mallorca met daarin een diepe baai waarin je een mooring kan pakken. Ankeren kan niet want het is een natuurpark. Op zondag gaat de Noordster er heen en wij vertrekken een dagje later als al onze klusjes klaar zijn.
De baai van Santa Ponça uit is tegen de wind in, maar daarna kunnen we fijn zeilen. Eerst aan de wind, maar daarna gaat de eind iets mee mee staan en halen we het makkelijk.
Van een afstand is er niets te zien van de baai, pas als je er recht voor ligt zie je de opening. We varen de baai in en zoeken een mooie mooring boei uit dicht bij de kust. Wat een prachtige plek! Er komt ook geen golfje binnen en het is er heel rustig.
De volgende ochtend gaan we eerst een wandeling maken naar het fort aan het vegin van de baai. We kunnen er zelfs in en op. Het uitzicht vanaf dat punt is fantastisch.
Daarna wandelen we de andere kant op, overal schieten kleine hagedisjes weg. Hier op Cabrera hebben ze een eigen soort die alleen hier voorkomt. Ze lijken wel sprekend op de hagedisjes die we op andere plekken zien.
We gaan nog naar een monument en de botanische tuin van het eiland, waar we kunnen lezen welke plantjes we onderweg allemaal tegen zijn gekomen. Blijkbaar is ook de vegetatie uniek hier. In ieder geval is het mooi hier.
In de middag gaan we samen met de Noordster in de dinghy naar de blauwe grot. Het is een eindje de baai uit en dan naar de volgende baai. Gerben en Yolanda hebben ook snorkelmaskers meegenomen en dan kunnen we ook onder water de roggen bewonderen. Het is echt mooi snorkelen met je hoofd onder water al varend met dinghy. 50+ snorkelen!
Na het tochtje met de dinghy zijn we nog niet klaar met het kijken onder water. We gaan bij de kust nog even het water in. Er zijn veel visjes, koralen, zeegras en zeekomkommers.
‘s Avonds na het eten gaat Suzy ook nog de onderwaterweteld bekijken. Dat was niet haar bedoeling! Ze gleed uit op het achterdek en daar zwom ze weer in het donker. Ze kwam niet snel aan boord, dus Renzo heeft haar weer gered.
De volgende dag als we weg willen gaan blijkt het uiteinde van onze mooringlijn vast te zitten en mag Edith nog even duiken om die te bevrijden.
We zeilen terug naar Mallorca, naar de baai van La Palma, die stad moeten we ook nog gezien hebben vinden we.
