We checken nog een keer het weerbericht, twijfelen nog wat: Is er wel genoeg wind en is er niet te veel wind bij het oversteken van de straat van Messina? Vorige keer was daar ook veel meer dan verwacht. Na een laatste blik op de voorspelling, besluiten we meteen te gaan. Als we wachten hebben we meer wind in de straat en veel minder wind op de rest van het stuk. We verwachten een rustige oversteek met niet al te veel wind na de straat.
We vertrekken met een rif in het grootzeil, ook al is het de eerste 10 mijl windstil. We zien nog heel lang de Etna achter ons. Zelfs bij zonsondergang is die nog net te zien.
Daarna begint het zoals voorspeld te waaien en zeilen we snel de straat over. We zijn nog op tijd, de vlagen zijn nog niet zo heftig. Even plotseling als de wind gekomen is, is die ook weer weg. We starten de motor om naar het volgende windveld te gaan. Paar uurtjes motoren en dan kunnen we weer. Veel eerder dan verwacht. We houden het rif in het zeil, zodat we de hardere vlagen goed op kunnen vangen. Ondertussen worden de golven steeds hoger en komen ze van alle kanten, het lijkt meer op een wasmachine waar we in zitten. De hele nacht en volgende dag hebben we veel wind en een rommelige zee en dan is slapen, koken en eten soms best een uitdaging. Het is de eerste keer deze reis dat we voorin niet kunnen slapen en op het zeehondenbed gaan liggen.
Einde van de avond komen we in de luwte van het eiland. Het laatste stukje nog even naar de ankerplek in het donker. Er liggen 4 zeilboten al voor anker, denken we als we de baai in motoren tot er plotseling nog 1 onverlichte boot recht voor ons ligt. Net op tijd wijken we uit en varen nog wat door dieper de baai in. Middernacht lokale tijd gooien we het anker in een perfect stille baai. Mijlpaal Griekenland gehaald!
En dan word je de volgende morgen met dit uiticht wakker.
Fijn uitzicht!